Marius Ritiu's werk onderzoekt nationaliteit, grenzen en nationalisme, en reflecteert op mondiale verantwoordelijkheid en collectief bewustzijn. Hij benadrukt dat menselijke verschillen vaak verdelen in plaats van verenigen en dat een bredere kijk, zoals die van een astronaut, dit kan veranderen.

Koper is essentieel in zijn werk vanwege de verbindingen die het creëert in technologie en de impact op grenzen. Ritiu gebruikt de nomadische Repoussé-techniek, passend bij zijn reizende levensstijl.

Zijn ervaringen als reizende kunstenaar en immigrant vormen de basis van zijn werk, waarin hij het mondiale door het lokale en het universele door het bijzondere probeert te begrijpen. Ritiu ziet zichzelf als een verhalenverteller die open verhalen creëert, voltooid in de geest van de kijker.

Ritiu beschouwt zichzelf niet alleen als beeldhouwer maar ook als verhalenverteller, die open verhalen creëert die in de geest van de kijker worden voltooid.